Oh Canada, Oh Canada!
Door: Michelle Joosten
Blijf op de hoogte en volg Michelle
18 December 2012 | Canada, Kamloops
Ik zit op dit moment op Kamloops Airport, het vliegtuig heeft al 2 uur vertraging omdat er gisteren veel sneeuwval was, waren de vliegtuigen vertraagd en de piloten moeten nu nog even rusten. Ik heb 3 lagen over elkaar aan en heb nog 10 kilo teveel in mijn koffer, achja wat wil je als je ergens 4 maanden gewoond hebt. Vanaf Vrijdag hebben we al afscheid genomen van verschillende mensen, de week ervoor waren helaas Jonas, Uno en Filip al vertrokken, twee op doorreis en Filip terug naar Zweden. Vrijdagochtend vertrok Dennis (Duitsland), die avond vertrokken ook Ester (Italie), Filippo (Italie), Susie (Oostenrijk) en Mariona (Spanje). Ben meegegaan naar de greyhound, de bus naar Vancouver, om ze te helpen. In de volgende dagen vertrokken ook Felix (Duitsland), Kristian (Zweden), Maria (Ukraine), Synnove & Mari (Norwegen), Andreas (Estland), Hannes (Duitland) en waarschijnlijk nog meer die ik vergeet. Niet iedereen gaat naar huis, veel mensen gaan op doorreis en zelfs een paar komen nog terug voor een 2e semester. Afgelopen dagen heb ik niet veel tranen gelaten, ik denk dat ik nog niet echt het besef heb dat het over is. Ik heb het gevoel dat iedereen weer op een trip gaat en dat we elkaar volgende week weer zien. Heel raar is dat want ik weet dat het niet zo is.
Terugkijkend op afgelopen 4 maanden, zeg ik dat ontzettend blij ben dat ik deze beslissing heb genomen. Ik heb niet alleen heel veel over mezelf geleerd maar ook over anderen, zowel de mensen waar ik hier mee omga als de mensen thuis in Nederland. Het was niet altijd even makkelijk om aan de andere kant van de oceaan te zitten, maar de liefde die je krijgt van je familie en vrienden als je het nodig hebt, voelt zo goed en dat heeft mij zo sterk gemaakt! Ook heb ik het gevoel dat ik een hele intieme band heb opgebouwd met de mensen die ik hier heb ontmoet, iedereen weet dat je er maar voor 4 maanden bent en vanaf het begin ging iedereen heel erg open met elkaar om. Ook de trips in de weekenden maakte de band onder elkaar sterker en je leerde elkaar beter kennen! Ik merkte dat ik ontzettend veel lol kon maken met mijn vrienden in Kamloops, maar ook dat we er voor elkaar waren als iemand het even wat moeilijker had. Op het begin was ik daar erg verbaasd over, dat je al zulke intense gevoelens met iemand kan en wil delen na een paar maanden. Ik weet heel zeker dat ik er een paar goede vrienden bij heb gekregen en ik weet ook zeker dat ik ze snel ga opzoeken in Europa (de eerste mensen komen waarschijnlijk al langs in Nederland met Carnaval).
Ik ga Canada erg missen, er is hier zoveel ruimte per persoon, zoveel te doen en heb zoveel nieuwe dingen in de natuur gedaan zoals surfen in Tofino en snowboarden in Sunpeaks en Revelstoke, toen ik aan deze reis begon wist ik niet eens wat hiken was en ondertussen heb ik al heel wat hikes gedaan. Dit komt mede door de mensen waar ik mee omga, want zij, en bijna iedereen die in Kamloops/Canada woont is erg sportief. Daardoor ben ik ook heel veel nieuwe dingen gaan doen en de avontuurlijke jongens trokken me mee waardoor je steeds weer nieuwe dingen leert kennen, zoals bijvoorbeeld het snowboarden dat ik van John en Dennis heb geleerd. Zij waren zo trots op me dat ik het heel snel van hun leerde, maar dat moest ook wel want ik wilde graag met hun meekomen! Verder heb ik veel geleerd over het verschil met onze school en de scholen in Noord-Amerika, ze zijn zoveel meer op sporten en activiteiten gericht wat ik heel erg leuk vind en daardoor in van alles deelnam.
Natuurlijk ga ik de Tim Hortons (Candian Starbucks) missen met zijn Timbets (kleine Donuts) en de Canadian ‘Eh’ die achter elke zin gezegd wordt. Maar het meeste wat ik ga missen is de prachtige uitzichten, ellenlange bergwegen zonder maar een restaurant tegen te komen, mooie zonsondergangen/zonsopgangen, vreselijk blauwe meren, dikke pakken sneeuw van laatste tijd, rendieren en ander wild die langs je heen stuiven en de rust die je overal in Canada kan voelen als je maar om je heen kijkt.
Aan de ene kant heb ik veel zin om naar Nederland te komen om mijn lieve familie en vrienden weer te zien en gezellige dingen met hun te doen. Maar aan de andere kant ben ik ook wel een beetje bang dat ik me ga vervelen of in een ‘vast patroon levensstijl’ terugval. De relaxte mentaliteit van het leven in Canada wordt waarschijnlijk weer helemaal weggevaagd door de gestreste manier van leven in Nederland. De mensen waarmee ik in Canada omging, zien zoveel mogelijkheden en keken zo positief tegen dingen aan, ze zijn zo flexibel en open voor nieuwe ervaringen en avonturen. Het was vaak dat we op een Woensdag pas besloten: Hey, zullen we dit weekend gaan snowboarden, of Hey, volgend weekend kunnen we wel gaan surfen in Tofino. Tofino was 9 uur rijden, maar dat maakte niemand iets uit want als je iets nieuws wilde zien en iets wilde beleven, moest je dat er voor over hebben. Als ik in Nederland zeg: Hey, zullen we voor het weekend naar Oostenrijk gaan snowboarden, verklaart (bijna) iedereen me voor gek. Ik denk dat deze Canadese mentaliteit en de omgang met verschillende culturen me meer open-minded heeft gemaakt waardoor je verschillende mensen en situaties beter kunt leren begrijpen. Ik hoop dat ik die mentaliteit een beetje kan vasthouden en dat ik me daardoor flexibeler opstellen tegenover andere mensen, waardoor ik nog meer mogelijkheden voor mezelf creëer en daardoor weer prachtige kansen kan aanpakken om mezelf nog rijker te maken.
Hierbij wil ik het laten want ik ga mijn vliegtuig naar Amsterdam pakken. Ik weet zeker dat dit prachtige land, de mensen, de ups and downs, de nieuwe ervaringen, uitdagingen, de andere manier van leven en ‘the funny/crazy moments’ mij op dit moment 1 van de gelukkigste en rijkste mensen op aarde heeft gemaakt!
Tot snel in Nederland, dan kom ik alle verhalen ‘live’ aan jullie vertellen. Dikke kus, nu nog vanuit Canada!
Terugkijkend op afgelopen 4 maanden, zeg ik dat ontzettend blij ben dat ik deze beslissing heb genomen. Ik heb niet alleen heel veel over mezelf geleerd maar ook over anderen, zowel de mensen waar ik hier mee omga als de mensen thuis in Nederland. Het was niet altijd even makkelijk om aan de andere kant van de oceaan te zitten, maar de liefde die je krijgt van je familie en vrienden als je het nodig hebt, voelt zo goed en dat heeft mij zo sterk gemaakt! Ook heb ik het gevoel dat ik een hele intieme band heb opgebouwd met de mensen die ik hier heb ontmoet, iedereen weet dat je er maar voor 4 maanden bent en vanaf het begin ging iedereen heel erg open met elkaar om. Ook de trips in de weekenden maakte de band onder elkaar sterker en je leerde elkaar beter kennen! Ik merkte dat ik ontzettend veel lol kon maken met mijn vrienden in Kamloops, maar ook dat we er voor elkaar waren als iemand het even wat moeilijker had. Op het begin was ik daar erg verbaasd over, dat je al zulke intense gevoelens met iemand kan en wil delen na een paar maanden. Ik weet heel zeker dat ik er een paar goede vrienden bij heb gekregen en ik weet ook zeker dat ik ze snel ga opzoeken in Europa (de eerste mensen komen waarschijnlijk al langs in Nederland met Carnaval).
Ik ga Canada erg missen, er is hier zoveel ruimte per persoon, zoveel te doen en heb zoveel nieuwe dingen in de natuur gedaan zoals surfen in Tofino en snowboarden in Sunpeaks en Revelstoke, toen ik aan deze reis begon wist ik niet eens wat hiken was en ondertussen heb ik al heel wat hikes gedaan. Dit komt mede door de mensen waar ik mee omga, want zij, en bijna iedereen die in Kamloops/Canada woont is erg sportief. Daardoor ben ik ook heel veel nieuwe dingen gaan doen en de avontuurlijke jongens trokken me mee waardoor je steeds weer nieuwe dingen leert kennen, zoals bijvoorbeeld het snowboarden dat ik van John en Dennis heb geleerd. Zij waren zo trots op me dat ik het heel snel van hun leerde, maar dat moest ook wel want ik wilde graag met hun meekomen! Verder heb ik veel geleerd over het verschil met onze school en de scholen in Noord-Amerika, ze zijn zoveel meer op sporten en activiteiten gericht wat ik heel erg leuk vind en daardoor in van alles deelnam.
Natuurlijk ga ik de Tim Hortons (Candian Starbucks) missen met zijn Timbets (kleine Donuts) en de Canadian ‘Eh’ die achter elke zin gezegd wordt. Maar het meeste wat ik ga missen is de prachtige uitzichten, ellenlange bergwegen zonder maar een restaurant tegen te komen, mooie zonsondergangen/zonsopgangen, vreselijk blauwe meren, dikke pakken sneeuw van laatste tijd, rendieren en ander wild die langs je heen stuiven en de rust die je overal in Canada kan voelen als je maar om je heen kijkt.
Aan de ene kant heb ik veel zin om naar Nederland te komen om mijn lieve familie en vrienden weer te zien en gezellige dingen met hun te doen. Maar aan de andere kant ben ik ook wel een beetje bang dat ik me ga vervelen of in een ‘vast patroon levensstijl’ terugval. De relaxte mentaliteit van het leven in Canada wordt waarschijnlijk weer helemaal weggevaagd door de gestreste manier van leven in Nederland. De mensen waarmee ik in Canada omging, zien zoveel mogelijkheden en keken zo positief tegen dingen aan, ze zijn zo flexibel en open voor nieuwe ervaringen en avonturen. Het was vaak dat we op een Woensdag pas besloten: Hey, zullen we dit weekend gaan snowboarden, of Hey, volgend weekend kunnen we wel gaan surfen in Tofino. Tofino was 9 uur rijden, maar dat maakte niemand iets uit want als je iets nieuws wilde zien en iets wilde beleven, moest je dat er voor over hebben. Als ik in Nederland zeg: Hey, zullen we voor het weekend naar Oostenrijk gaan snowboarden, verklaart (bijna) iedereen me voor gek. Ik denk dat deze Canadese mentaliteit en de omgang met verschillende culturen me meer open-minded heeft gemaakt waardoor je verschillende mensen en situaties beter kunt leren begrijpen. Ik hoop dat ik die mentaliteit een beetje kan vasthouden en dat ik me daardoor flexibeler opstellen tegenover andere mensen, waardoor ik nog meer mogelijkheden voor mezelf creëer en daardoor weer prachtige kansen kan aanpakken om mezelf nog rijker te maken.
Hierbij wil ik het laten want ik ga mijn vliegtuig naar Amsterdam pakken. Ik weet zeker dat dit prachtige land, de mensen, de ups and downs, de nieuwe ervaringen, uitdagingen, de andere manier van leven en ‘the funny/crazy moments’ mij op dit moment 1 van de gelukkigste en rijkste mensen op aarde heeft gemaakt!
Tot snel in Nederland, dan kom ik alle verhalen ‘live’ aan jullie vertellen. Dikke kus, nu nog vanuit Canada!
-
18 December 2012 - 21:52
Giel:
Hele mooie woorden Mies!
Jij bent zeker heel wat ervaringen rijker, kom goed thuis.
NL wacht op jou (a).
Xx! -
18 December 2012 - 22:17
Ans:
mooi dat je dit met ons deelt
veel liefs -
18 December 2012 - 22:36
Sarike:
Als jij naar Oostenrijk rijdt, rijd ik mee! -
18 December 2012 - 23:46
Lydia:
Eindelijk volwassen, Miepie!!!!!
Volgend jaar maar op vakantie naar Canada met z'n allen?
xxxxxxmamaxxx tot morgenvroegxxxxx
P.S.Ik heb al skisokken voor ons allemaal gekocht voor onder de kerstboom! -
19 December 2012 - 10:15
Kees, Mieke & Jim:
Een betere samenvatting van je Noord-Amerikaanse avontuur was niet mogelijk geweest. Gefeliciteerd met je geweldige ervaringen en je eigen open-mind, want je hebt waarschijnlijk niet in de gaten dat je ondertussen precies dezelfde mentaliteit hebt als al deze jonge mensen die je in je verhalen beschrijft en waar je zo van geniet.
Deze 4 maanden kan je toch maar mooi meenemen in je rugzak op weg naar ouderdom. We hopen voor je dat je nog veel van dit soort avonturen mag beleven.
Welkom thuis en tot snel! -
19 December 2012 - 11:29
Ineke Jumelet:
Ik vrees dat Eindhoven niet echt aan al deze ervaringen kan tippen, maar ik denk wel dat
Eindhoven dadelijk blij mag zijn met jouw komst.
Ook daar heel veel succes!
Welkom in Oosterhout en geniet van de Feestdagen -
08 Januari 2013 - 19:07
Denise Van Duyvenbode:
Beste Michelle,
Ik heb niet je verslagen door gelezen (als vreemdeling leek me dat een beetje raar;-)
Maar als ik het goed begrijp heb je gestudeerd in Canada?
Ik zelf wil dolgraag voor een poosje studeren in Canada...
Ik ben bezig met het regelen alleen ik loop steeds tegen een probleem met de accreditatie/verschillen van diploma's aan.
Graag zou ik van een ervaren student wat informatie willen vragen
Zou jij me verder willen helpen, of ken je misschien iemand anders die dat zou willen/kunnen?
Ik hoop dat je het wil, misschien kunnen we via de mail/skype contact hebben!?
Groetjes
Denise -
15 Januari 2013 - 13:57
Michelle Joosten:
Hoi Denise!
Wat leuk dat je me een berichtje stuurt! Natuurlijk zou ik je willen helpen, ik hoop ook dat ik je kan helpen! Ik heb het deze week erg druk, maar ik zou a.s. Zondag (20januari) of begin volgende week 's avonds met je kunnen skypen. Laat mij maar weten wat jou het beste uitkomt en dan zorg ik dat ik er ben. Mijn skypenaam is: mjoosten90. En mijn emailadres is mjoosten90@gmail.com.
Groetjes, Michelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
