Nog meer mooi bolivia

Iedereen van onze groep had de vorige dag op de zoutvlakte een '10 out of 10' gegeven, wat een gave dag was dat! We waren goed gezind, benieuwd wat de volgende dag ons zou brengen. We stonden op en zagen dat we ons bevonden in een geel groen bergachtig landschap rijkelijk gevuld met cactussen en in de verte zag je een deel van de zoutvlakte liggen.

We reden naar een rotsachtige locatie waar vulkanische activiteiten plaatsgevonden hadden. We waren ook weer op flinke hoogte (ongeveer 4000m) want op die hoogte leeft de brocolli plant, yareta is de officiele naam. Hij groeit zo'n 3mm per jaar, deze was ongveer 50 jaar oud.

Daarna zag ik voor het eerst in mijn leven flamingo's in het wild bij Laguna Cañapa. We leerden dat er 3 verschillende soorten waren: de Andean flamingo, de James flamingo en de Chileense flamingo. Die beesten staan heel de dag algen te pikken in het water en hoe meer ze eten, hoe rozer ze worden, hoe meer kans op voortplanting. Op de achtergrond een grote berg met sneeuw, we hadden lunch in deze prachtige setting. De laguna's worden wel snel kleiner en Saul denkt dat deze binnen 30 jaar helemaal uitgedroogd zal zijn (door de global warming). Let's take Trump here!

Nog een aantal andere laguna's bezocht waar nog veel meer flamingo's waren te zien; Laguna hedionda, chiarkota, ramadita en Honda.

We reden verder en er was steeds minder vegetatie, we kwamen steeds meer in woestijn gebied. Op een gegeven moment konden we alleen maar zandbergen om ons heen zien en in de verte zagen we allemaal bliksem flitsen, fantastisch mooi, en de hagel kwam met bakken uit de lucht vallen. Saul dacht: leuk, laten we met zijn allen uit de jeeps stappen om eens even te voelen hoe het in die hagel is. Paintbal is er niks bij!!!! Weer veilig in de auto, ineens, midden in die zandvlaktes stond daar de Stone tree (grote steen in de vorm van een boom) en het was weer droog, dus beetje geklommen op die rotsen.

Aangekomen in het nationale park Eduardo Avaroa, waar we ook gingen overnachten, ben ik maar overgegaan op het Inca toilet, want ik weet zeker dat de wilde natuur schoner is dan die vieze wc hokken. Ik kan wel zeggen dat ik de Boliviaanse, Peruaanse en Chileense grond goed heb gevoed deze vakantie!
Aan het begin van dat park was ook Laguna Colorado (laguna rojo). Mineralen en algen in dit meer zorgen in combinatie met wind zon en juiste temperatuur voor een rode gloed. De omstandigheden waren niet perfect, we hadden een rose achtige gloed maar het was nog steeds een fantastisch plaatje met flamingo's en hoge bergen eromheen.

Ook zagen we die dag geisers, ik had me er iets anders bij voorgesteld maar vond het wel heel gaaf. Het stonk er ontzettend en het waren een soort kookpotten in de grond die heel de tijd stonden te pruttelen. Oskar en ik stelden ons voor dat Mars er zo uit zou zien.

Een half uur later kwamen we aan bij het primitieve hostel van de trip. We sliepen met 6 personen in een kamer met grind op de vloer, 1 wc per dorm en geen douche en verwarming. Maar we hadden een lekker bed!

En het douchen werd goedgemaakt door de hotsprings die bij het hostel lagen, we namen een Cerveza mee en genoten van de sneeuw die uit de lucht kwam en het warme water van de hotsprings om ons heen. Wat sliepen we lekker.

De volgende ochtend reden we door de Salvador Dali desert (de schilder Dali heeft daar ooit eens een schilderij van gemaakt). We zagen Laguna verde en Laguna blanca, (helaas) waren de weersomstandigheden niet perfect (te veel zon), dus we moesten een beetje onze fantasie gebruiken.

Begin van de middag is onze gezellige groep uit elkaar gegaan en hebben we afscheid genomen van een aantal mensen die terug gingen naar Uyuni. Oskar en ik zijn samen met Jess, Scott en Jeppe de grens overgestoken naar Chili, San Pedro de Atacama! En daar konden meteen wat kleren uit, welkom in de woestijn van Chili!